Czym jest ADR?
O symbolach zagrożenia w przewozach materiałów niebezpiecznych.

Co dwa lata w umowie ADR są dokonywane nowelizacje. Po każdej ze zmian w ADR od 1 stycznia danego roku przez kolejne sześć miesięcy obligatoryjnie można stosować wersję ADR obowiązującą poprzednio. Od 1 lipca danego roku po nowelizacji, zachodzące w umowie zmiany są już obowiązkowe. Umowa ADR składa się z dwóch części. Pierwsza z nich to umowa właściwa. Druga zawiera dwa załączniki A oraz B. Umowa właściwa określa stosunki prawne między uczestniczącymi państwami, natomiast załączniki zawierają przepisy regulujące w szerokim zakresie warunki przewozu poszczególnych materiałów niebezpiecznych w międzynarodowym transporcie samochodowym. W załączniku A, umowy ADR znajdziemy klasyfikację oraz opis wszystkich ładunków określanych mianem niebezpiecznych. Szczegółowe wytyczne dotyczące pakowania, znakowania opakowań, towarów i pojazdów. W tej części znajdziemy również wytyczne odnośnie manipulowania ładunkiem, badań technicznych, warunków przewozu oraz zakazów łączenia przewozów określonych towarów podczas jednego transportu. Ładunki niebezpieczne, według ADR zostały podzielone na 13 klas zagrożeń. Poniżej opis klas oraz tabliczek odpowiadającej każdej z nich.

            Klasa

1.1 – Materiały i przedmioty, które stwarzają zagrożenie wybuchem masowym

1.2 – Materiały i przedmioty, które stwarzają zagrożenie rozrzutem, ale nie wybuchem masowym

1.3 – Materiały i przedmioty stwarzające zagrożenie pożarem i małe zagrożenie wybuchem lub rozrzutem lub oba te zagrożenia, ale które nie stwarzają zagrożenia wybuchem masowym

1.4 – Materiały i przedmioty, które stwarzają tylko małe zagrożenie wybuchem w przypadku ich zapalenia lub zainicjowania podczas przewozu. Skutki ograniczają się w znacznym stopniu do sztuki przesyłki i nie prowadzą do rozrzutu odłamków o znacznych rozmiarach lub zasięgu. Pożar zewnętrzny nie powinien wywoływać natychmiastowego wybuchu całej zawartości sztuki przesyłki

1.5 – Materiały bardzo mało wrażliwe stwarzające zagrożenie wybuchem masowym, które są na tyle niewrażliwe, że istnieje małe prawdopodobieństwo ich zainicjowania lub przejścia od palenia do detonacji w normalnych warunkach przewozu. Minimalnym wymogiem dla tych materiałów jest, aby nie wybuchały podczas próby na zewnętrzne oddziaływanie ognia

1.6 – Przedmioty skrajnie niewrażliwe, które nie stwarzają zagrożenia wybuchem masowym. Przedmioty te zawierają tylko skrajnie niewrażliwe materiały i przedstawiają znikome prawdopodobieństwo przypadkowej inicjacji lub rozprzestrzenienia się

2.1 – Gazy palne

2.2 – Gazy niepalne, nietrujące

2.3 – Gazy trujące

1- Materiały wybuchowe

2.1- Gazy palne
  

2.2 – Gazy niepalne

2.3 – Gazy trujące

3 – Ciecze zapalne

4.1 – Materiały stałe zapalne

4.2 – Materiały samozapalne

4.3 – Materiały niebezpieczne w zetknięciu z wodą

5.1 – Materiały utleniające

5.2 – Nadtlenki organiczne

6.1 – Materiały trujące

6.2  – Materiały zakaźne

7 – Materiały radioaktywne / promieniotwórcze

8 – Materiały żrące

   9 – Materiały niebezpieczne


Krótka informacja na temat tego co znajdziecie w załączniku B, umowy ADR.